Yaradaný unutup kendimi bir þey sandým. Yine onun mülkünde kendime pay çýkardým. Meðer hata etmiþim bunu þimdi anladým. Tövbe ettim Allah’ým iþte kapýna geldim.
Kabul et sen tövbemi beni affet ey rabbim. Senin emirlerine, yasaklarýna kördüm. Kendi iþime gelir þekilde hayat sürdüm. Tövbe ettim Allah’ým iþte kapýna geldim.
Bu devran böyle gelmiþ hep böyle gider sandým. Nefsi emmarem ile lain þeytana kandým. Ama þükürler olsun bak gafletten uyandým. Tövbe ettim Allah’ým iþte kapýna geldim.
Ey kalplerin sahibi oraya gel sen yerleþ. Sensiz o et parçasý sayýlmaz mý sanki leþ. Sonunda anladým ki cennet deðilmiþ beleþ. Tövbe ettim Allah’ým iþte kapýna geldim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan KILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.