Bir markaydý adýn... Þimdi iþporta tezgahlarýnda iki alana bir bedavasýn Kumaþýn parlamýyor,kýrýþmýþ Aslýn astarýna karýþmýþ...
Biriktirdiðim umutlarýmla gönlüme almýþtým seni Bilseydim israf olacaðýný Baþýma tac edeceðime, Bir hamam parasýyla baþýmdan savardým seni... Ýki aman arasýyla korumuþtum sendeki beni; Aman içinde varlýðým ölmesin, Aman kalbimin zarý ikiye ayrýlmasýn... Yamanmýþ gidiþin; Acý olur intikamým, Dönme, Amanlarým tokatýný iki yüzüne birden vurmasýn...
Þimdi sevmelerim keþkeleriyle baþbaþa, Uçsuz bucaksýz diyalara,kanatsýz koþuyorlar, Her yörede farklý kahýr, Her bucakta ayrý tavýr; Ayný dilden aþk yalan diyorlar...
Oturup bir deniz kenarýna yaralarýmý silerken, Kurup kendimi köpüklere dalýyorum... Hem köpüðü denizin Hem hýrçýn dalgasý oluyorum; Bir türlü durgun kalamýyorum... Belki de dalgalarýmla deniz kýzýmý arýyorum Belki boynum bükük Belki umutlarum artýk küçük, Ama o oralarda bir yerlerde bunu biliyorum...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.