ŞEHİDİM

Her zerrede izin var, akýttýðýn kanýnla,

Bayraða selam durdun,arþa çýktýn þanýnla.

Sen varsýn ya sen... Zirvelerde þanýnla,

Canýmýza can kattýn, ölmedin ki ÞEHÝDÝM !



Yaralar; Yaralar beni baðrýmdaki acýlar,

Acýlara merhem olsun, gönlümdeki acýlar.

Düþerken kara topraða, diner mi hiç acýlar,

Boynu bükük yavruya, yarensin sen ÞEHÝDÝM...



Sarmýþ etrafýný, melekler huþû ile,

Peygamber müjdeler, onlar ölü deðildir diye.

O anda bürünürken, geceler sessizliðe,

Aydýnlattýn arþý sen, ýþýðýnla ÞEHÝDÝM...



Can bedenden düþerken, rahmet yaðýyordu gökten,

Öyle bir acý düþtü ki, analar kesildi sütten,

Açmýþ ellerini yiðitler, amin derken yürekten,

Yüreklerde kor oldun, sönmedin sen ÞEHÝDÝM...



Sen Tiyenþan’da vardýn, Ergenekon’da öndeydin,

Hicaz’ da can verdin, Kerkük’te gönüldeydin.

Gün oldu Malazgirt’ te, daha dün Yemen’ deydin,

Fatih’ in önünde, meþaleydin sen ÞEHÝDÝM...



Þimþekler çakarken,fýrtýnalar eserken,

Kalelerde burç olup, bayraðýný dikerken,

Çanakkale’de zalimin diþlerini sökerken,

Diz çöktürdün önünde, haþmetinle ÞEHÝDÝM...



Sana kefen biçenin, þaþarým ben aklýna,

Dönüp bakmazmý tarihe,gelmez mi hiç aklýna,

Akýldan yoksun ise, küssün artýk baktýna,

Bahtýna tahtlar kurdum, senin için ÞEHÝDÝM...



Dün ne ise bugünde o, ayný plan tezgahta,

Kýrdýracaklar kardeþi, kardeþ ile bir safta,

Bunlar öyle kalleþki, vururlar namazgahta,

Ayrýlmaz bu yürekler, sen var iken ÞEHÝDÝM...



Duvaðýnla býraktýðýn Suna’n aðlamadý ki,

Gömdü acýlarý baðrýna, karalar baðlamadý ki,

Sustuðuna bakma sen, korktuðundan sanma ki,

Gün gelip konuþunca, susmaz ki hiç ÞEHÝDÝM...



Þu günler boynu bükük, sürünüyoruz yerlerde,

Sanki lâl olmuþ diller, tutmaz oldu ellerde,

Uyan artýk Türk oðlu... güller açsýn güllerde,

Güller ile kokunu, sal aleme sen ÞEHÝDÝM...



Mustafa GÖKGÖZ (HASRETLÝK)- DENÝZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: