UMUDA KAR DÜŞENDE

Köyden sesleniyorum sana
Umut köyünden
Kaleden yansýyýp geriye
Yüzüme çarpýyor sesim
Sonra delice bir rüzgarla
Kayboluyor Yama eteklerinde
Ve savruluyor hayallerim de

Köyden sesleniyorum sana
Umut köyünden
Öðreten yanýmla sýnýftayým
Hafta içi bir tufan
Curcuna tüm planlarým
Çalar saate baðlý bir hayat
Git sekiz, paydossa onbeþ
Ondokuz öðrencim var
Ondokuz derdim yani
Her biri ayrý bir dünya
Her birinin binlerce derdi

Köyden sesleniyorum sana
Umut köyünden
Kalemimle barýþarak bu akþam
Evet diyorum yarenliðe
Ve avazým çýktýðýnca
Yalnýzlýðýmý
Haykýrýyorum ölü duvarlara
Tüm varlýðýyla gülüyor
Dolabým, çakmaðým, ranzam
Ve ev sahibi vazolar
Çiçekler anlýyor yalnýz beni
Papatyalarla söyleþiyorum
Beni anlatýyor onlar
Beni aðlatýyor onlar

Köyden sesleniyorum sana
Umut köyünden
Hayatý törpüleyen
Çorak tepelerden
Soðuk kayalardan
Umuda sesleniyorum
Uzaktan duyuluyor
Metal sesleri lokomotiflerin
Þehirlerarasý uzanýyor vagonlar
Yollarý tutuyor güvercinler
Uçuyor yollara güvercinler
Kiminin kanadý kýrýk,
Kiminin umudu
Tutuyor yollarý güvercinler
Köyden sesleniyorum sana
Umut köyünden
Git ve gel
Amansýz bir yarýþ
Hayatýn aslýna sessizce uzanýþ
Ölümler dolaþýyor kýrlarda
En delicesi vurgunlarýn
Vuslatlarýn en tembeli

Köyden sesleniyorum sana
Umut köyünden
Hayata ara verip de
Yükleyerek omzuma hayallerimi
Her yola koyuluþumda
Ekmek gibi, su gibi
Bahara hasret
Sessizce uðurluyor
Aðaçlar beni
Geriye döndüðümde sürükleyerek
Peþimden hayallerimi
Beyazlar giyinmiþ karþýlýyor
Aðaçlar beni
Kayýtsýzca dolanýyor dilime
Bir türkü ýsýtýyor içimi
“Taze karlar yaðmýþ karýn üstüne
Bülbül figan eder gülün üstüne”
Ve kar yaðýyor
Kar yaðýyor daðlara
Hep kar yaðýyor umutlara.





Sosyal Medyada Paylaşın: