ha
NEREDEN BİLECEKSİN
Sen, aþkýný anlatýrken;
Gözlerimi indirdim, sessizce.
Ýçinde alev alan ateþ indi, yüreðime.
Dilime sýcak sözler dizildi.
Bir mucize oluyordu sanki.
Düþlerin içinde dönmeye baþladým.
Korku engelleri, sözleri kesti.
Aþký dinlemek, dünyayý durduruyordu.
Sessiz þiirler yazdým, sana.
Anlamlý bakýþlarýn var, derken sen;
Þiirler akýyordu, gözlerime.
Bir kelebeðin, ruhuna taþýndým.
Seni tekrar görebilmek için çýrpýnýrken, ben;
Umursamaz bir bulutla, uçup gittin.
Fýrtýna çýkardým, güneþli bir günde.
Bulutlarý savurdum, suçlu yerlere.
Eðer, sabýrlý güller toplayabilseydin;
Aþk nehri akacaktý, dudaklarýna.
Nereden bileceksin, hiç görmedin ki sen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.