gö
BELKİ KİYAMET KOPAR
Belki Kiyamet Kopar
Bugünde uyuyamadým can
Bugünde uyuyamadým
Uyku gözümden akýyor
Ama uyamýyorum kolay kolay can
Uyuyamýyorum kolay kolay
Sevdamý düþünüyorum sözlense bile
Acaba mutlumu ki
Acaba bu kýþ gününde üþüyor mu ki
Acaba geceleri uyuyabiliyor mu ki
Acaba oda beni arada
Bir düþünüyor mu ki, hý can
Zar zor uyuyup uyanýyorum
Hayaliyle gözümü açýyorum
Kahvaltýmda lokma bazen
Boðazýma duruyor acaba
Güzellik masumu
Ne yiyip ne içiyor diye can
Gülücüklerim sahtedir
Üzüntülerim çok derindir
Seni aradýðým gözler nemli
Yüreðim iþe yaslýdýr can yaslý
Sana þiir yazmaya bile korkuyorum can
Bana kýzýp kendisini kaybettirecek diye
Ama bilmez misin ben cansýz yaþayamam
Çünkü bende caným can
Bende caným
Seni düþündükçe olgunlaþýyorum
Seni sevdikçe biraz daha büyüyorum
Seni özledikçe dev oluyor kalemim
Ama o korku var ya
Ýþte o korku
Beni bilinmez yola çekiyor can
Bilinmez yola itiyor
Evet sen bana
Hiç umut vermedin
Belki umut verseydin
Bu kadar sevemeyecektim
Belki sevgine arsýz olacaktým
Belki gönlüm kitap kadar
Kalýn olmayacaktý can
Neler çektiklerimi kimse bilmiyor ki
Sana benden haber yollasýnlar
Yada bir gece vakti
Seni sokaðýndan bulup
Sokaðýma getirsinler
O vakte kadar
Belli ettirmem ki can
O vakit mi…
Belki kýyamet kopar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.