BU SANA YAZDIĞIM,SON ŞİİR

Yalnýz kalmýþtým, solmuþ bir þehirde.
Sessizce dökülüyordu, cansýz yapraklarým.
Üþüyordum,
Sýðýndýðým anýlarýn kollarýnda.
Bir uður böceði bile kalmamýþtý, ellerimde.
Umut,
Bir düzenbazla kaçýp gitmiþti.
Aklým,
Sýnýrlarýný zorluyordu;
Iþýklar içinde çýkýp geldiðinde, sen.
Bakýþlarýna esir düþtü, hüzünlü gözlerim.
Yüreðimde, ürkek ceylanlar koþuyordu.
Kýþ kokulu ellerime, bahar yüzünü sürdü.
Yýllardýr beklediðim mevsim, gelmiþti.
Sevgileri çýkardým, neþeli sandýktan.
Gül suyunda yýkayýp, serdim özenle.
Aþk, minik bir kelebeðin kanadýndaydý.
Kirazlar bile, dallarýnda duramýyordu.
Seni aradým, derinlerde.
Ne zaman gittin?
Bilmiyorum.
Belki de hiç gelmemiþtin.
Bir düþ oyununun içindeyim, sanki ben.
Yalnýz kokulu gerçeðime, düþtüm birden.
Ýncinip kýrýlmadým, dert etme sen.
Sadece, bu þehir kýrgýn sana.



Sosyal Medyada Paylaşın:

hayal deniziii Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

LUNAPARK ITRİ SEVGİLİ YEĞENİM DÜŞÜNÜYOR MUSUN BENİ? ÖZLEM BANA DARGIN MISIN AŞK ? GEÇMİŞE YOLCULUK GÖKYÜZÜ KÜSERSE ÇOCUKLUĞUMUN KALBİ MUTLULUK