// ben ne zaman ýlýman nefesinde ýsýnmak istesem hep bir hasretin gelir ve ben buza keserim sesizce //
ben.. ne zaman seni çok özledim desem kavruk mevsimlerin yapraklarý düþer elime ve sen oralardan bir kibrit çaksan öylesine ateþim olur da küle çevirirsin beni bilmeden
// hasretinden önce gel gelde sen öldür beni her þeye hazýrýmda dayanamam bu gitmelerine //
ne zaman yokluðuna yanýk aðýtlar yaksam yasaklý günahlarýmla gelir düþerim ellerine sahipsiz adýmlarda gün sayarken dönüþüne yedi tepeli þehrimin ýþýklarý söner üstümüze
// her gece yeni günahlar doðururken hasretinle ve gelir piç yanlýzlýðým emzirir beni sessizce //
bak yine yeni bir hasrete hazýrlýyorum kendimi tenimden tenine yol ararken arzular sessizce ve ben en uzak ücralara býraksamda düþlerimi biliyorum ..bu hasretin hiç dinmeyecek tenimde
// ve ben hasretinle ruzgarýna kapýlan uçurtma gibiyim bir damla yaðmur misali düþüyorum tenimden tenine //
þimdi gözlerimin içinde tükenmez hasretlerinle binlerce ateþler yakýyorum olduðun her yöne ve biz hasret cehennemine bu kadar mecburken sev beni aþka firari sevdalýnýn bitmez þehvetiyle
// an gelir eðer sen de beni özlediðini hissedersen kapat gözlerini ve beni düþün o son öpüþlerinde //
ve sevmekten ve özlemekten asla vazgeçme
iki bin onbir on altý ocak / 08aysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.