Dönmeliydin gittiðin yollardan Evini kaybetmiþ bir çocuk gibi Bekliyorum her köþe baþýnda Sabýrla Ve avucumda senden kalan Son umutlarla Önümden geçen her þehirler arasý otobüs Seni getirdi sanýyorum Her koltuðumda sen var gibi Dönmelisin Dönmezsen ardýnda býraktýðýn Yaralý güller ölecek yoksa Dönmelisin çünkü senden sonra Boðazýma uzuyor korkunun elleri Ve senden sonra rüyalarým karanlýk Dönmezsen çicekler üþüyecek Sensiz acýlara gögüs germek mümkün deðil Dönmezsen Terk etmez hüzünlerim Dönmelisin Sana mahpustur duygularým Ve sana mahpustur dudaklarým Sen gittiðinden beri akmýyor þadýrvanlarýn suyu Ve ben hep kaçak su kullanýyorum Dönmelisin Çünkü sana mecburum Senden sonra hep siyah giyiniyorum Dönmelisin Çünkü kollarýnda ölmek için Býraktýðýn yerde seni bekliyorum Ben sana mecburum Dön lütfen…
Kadir YILDIZ (Resim alýntýdýr)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.