DİLLENİR

Baðýnda fýrsat tütüp yangýnla güller biter
Baharýn neþesiyle mahzun toprak dillenir
Hazanlar soluverir, hüzünler baðdan gider
Meltemin neþesiyle durgun yaprak dillenir

Gün gelir kaleminle gazelleri kurarsýn
Âlemden ilham alýp güzelleri kararsýn
Zaman hicran dökerken kasvetleri yararsýn
Dertlerin sükût eder, þevkle dudak dillenir

Sýrrý çölden alarak, çaðlatýrsýn nefesi
Aþklarýn baðlarýnda yaktýrýrsýn hevesi
Düðümlenmez sözlerin, çözdürürsün kor sesi
Neyler inilti yýðar, nur sûzinak dillenir

Rüyalarýna girer Medine’nin meltemi
Ýþte o an içinde soldurursun mâtemi
Yakalarken þevk ile sevda yüklü son demi
Meyledince seraba süzgün yanak dillenir

Serin esen rüzgârla naðme döker cevizler
Menekþeler aþk yýðar, onu sümbüller izler
Yorgun düþmez cevherin, dermaný tutar dizler
Siyahlarýn kapanýp beyaz zambak dillenir

Muratlarý tutuþmaz dikenli zakkumlarýn
Kaygýlarý çoðalmaz inleyen rýhtýmlarýn
Senin ruhunda, seni bekler kývýlcýmlarýn
Aþk ateþi çoðalýp zorlu ocak dillenir

Nazarlar deðmez artýk aðlayan mevsimlere
Rahmetler yaðar durur çaðlayan iklimlere
Arzularýn çoðalýr, nur düþer takvimlere
Ýlkbaharlar raks eder, nurlu leylak dillenir

Zamanýn hýzlý hýzlý koparýr müþkülleri
Her an aþk þarkýsýyla þad eder bülbülleri
Bahçeler neþe saçýp, güldürür gönülleri
Arzular demetlenip, gülle kucak dillenir

Þairlerin acýsý mýsralarýnda diner
Þiirlerine sýk sýk bütün huzurlar iner
Çürüyen bu âlemin karanlýklarý söner
Heceler vuslat yýðar, aþkla evrak dillenir

Pervâne sýzlanarak aðlamayacak gayrý
Sevdalý canlarýndan kalmayacak hiç ayrý
Onun yapraklarýný hazan yapsa sapsarý
Varýyorken menzile yangýn ayak dillenir

Sosyal Medyada Paylaşın: