Garip Çoban

Torbasýný sarmýþ belden yukarý,
Daðlarýn baþýnda bu garip çoban.
Aðýr aðýr yürür, yorgun belli ki;
Yetmiþ beþ yaþýnda bu garip çoban.

Sabahýn erinde, davar sürüsü,
Ardýndan gidiyor mahmur birisi.
Alnýnda çizgiler, yalan gerisi.
Ekmeðin peþinde bu garip çoban.

Sordum, garip çoban durdu bekledi.
Dedim; “hayat sana neler yükledi?”
“Hýk” dedi, “çok” dedi, sonra ekledi,
Döktü gözyaþýnda bu garip çoban.

Torbayý salladý indirdi yana,
Bir defter çýkardý uzattý bana.
“Hepsini yazdým ben al okusana”
Deðneði döþünde bu garip çoban

Açtým ki defteri, tutuldu dilim:
“Yunusça yürürüm, doðrudur yolum,
Ben de senin gibi bir aciz kulum.”
Þairmiþ düþ’ünde bu garip çoban.

Hayatýný yazmýþ, böyleymiþ her gün.
Olmamýþ hiçbir gün hayata kýrgýn,
Soðuktan, sýcaktan yese de vurgun
Yazýnda, kýþýnda bu garip çoban.

Çoban deðil idi derviþti sanki.
Bu ýssýz daðlarda ermiþti sanki.
Bugünlük dersini vermiþti sanki
Ustaymýþ iþinde bu garip çoban…

01/2011/Konya



Þiirimi "Günün Þiiri" payesiyle ödüllendiren kurula; selam, sevgi ve saygý sunuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: