bilir misin gözlerin son öyküsüdür kýzýl akþamlar tren raylarýnda türkü söylerdik bir zamanlar sen ýþýklara bakardýn ben makinistleri severdim yarým ekmek döner ve yanýmda sen uzaklara giderdik bir kardeþim vardý Erzincanda oy Erzincan daðlarý karlý insaný ezik sen aðlardýn tanýdýðým ilk ruhunda acýlar isyan etmiþ cebinde bilezik sevgilin seni býrakýp gitmiþ Erzincandan kardeþim gelmiþ ben o akþam evin yolunu bulamamýþým sen sonradan öðrenmiþsin sevgilin seni terkedip gitmiþ iþte böyle arkadaþým hüzün bulutlarý üzerimizde seni nasýl teselli etsem þimdi acaba geri gelir mi sevdiðin bilemiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Zorluoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.