Gelinlerin baþý baðlandý,
Körpelerin yaþý çaðlandý,
Bak seni seven kalp daðlandý;
Aþk diyarýmdan SEN GÝDERKEN...
Ayva, portakal çiçek açtý,
Yüreðim dört bir yana saçtý,
Ayþe; Komþu Orhan’a kaçtý;
Gözyaþlarýyla SEN GÝDERKEN...
Umutlarým müebbet aldý,
Sazým daim ayrýlýk çaldý,
Bir cigaralýk ömrüm kaldý;
Yâr, evimizden SEN GÝDERKEN...
Hasretin gönlüm leyl eyledi,
Görüp mecnun bu ne hal dedi,
Gurbetin gözüm kör eyledi;
Acýmayýpta SEN GÝDERKEN...
Kesildi herkes inan zalim,
Periþan oldu yanýk halim,
Kalmadý adýmlýk mecalim;
Hançerleyipte SEN GÝDERKEN...
Tüm duygularým oldu ayyaþ,
Hep çattý hayatým bana kaþ,
Ýçtiðim su gözümdeki yaþ;
Kan revan halde SEN GÝDERKEN...
Serhat sarýldý artýk kaleme,
Güldürmedi seni âleme,
Dermaným sordum her alime;
Zelzele gibi SEN GÝDERKEN...
SERHAT ERTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.