GÜNLER HEP YARINI BEKLER,UMUT BİTMEZKİ..

Beynindeki umudun enerjisi bitmiþse hayat bitkisel yaþamdý,
Yaþarken ruhu öldürmek,sadece yeme içme dürtüsü,hayvani,
Yaþamadýðým dediðin özlemler gizlisinde içinde,yakala ve taný,
Günler hep yarýný iþte bekler ,son dediðin umut bitmezki...



Bir ýzdýrabýn zincirinde boynunda sýmsýký takýlý ise acý gün,
Gün ýþýðýný bekler gözler saatlerin geçmesini ister bir an önce,
Gündüz birdolu uraþý aldýðýn gazete yürüdüðün yol ,derken geçer,
Günlerse hep yarýný iþte bekler son dediðin umut bitmezki..



Bomboþ sandýðýn boþ boþ baktýðýn duvar, ürküten gece sonlanmýþtýr,
Biraz ýþýk yeter,perdeden sýzan umuduna,heyecana yatar sabahýna,
Bir dolu teleþesinde akmaya baþlar sana hayat biraz dünü unutursun,
Günler hep yarýný iþte bekler,son dediðin umut bitmezki...



Ama yarýnlar dindirirmiydiki acýyý,aslýnda hayat hepimize yazmýþ ölümü,
Tam sýsacýk dediðin eli yakalamýþken soðuðunda kalmýþtý nede zordu,
Benim ayrýlýk,Zelkade’nin ölüm,ne tuhaftý,oysa mutluluðu hakediyorduk,
Günler hep yarýný bekler ,son dediðin umutsa bitmezki..




SALÝHA HAIM GÜNLÜÐÜ
2002
YAZARI BÝNAY KAN
13.1.2011










Sosyal Medyada Paylaşın: