//... karayel deðmiþ olmalý, doðarken aklýmýzýn bir yanýna
bir yanýmýzýn hep uçarý olmasý, ondandýr olsa ...//
kutsal hülyalar isabet almýþtý
ne tedaviye ne sese cevap veriyordu
ve her seans meþgul çalýyordu Tanrý!
tek Tanrý’ya inanmýþtýk
biliyorduk ki inancýn deðil
aþkýn bir yaný yaralanmýþtý oysa
yeni bir literatür icadý çare olmazdý
inatlara baþkaldýran inanýþý deðiþtirmeliydik aslýnda
ya da bir saat geri almalýydýk mevsimleri
uçurum uykusundan kan emerken rüyalar
sarýdan beyaza dönüyordu fulyalar
ýzdýraba bulanýyordu izdivacýn kan kýrmýzý rengi
oysa, gözlerimiz resimlerinden baþka bilmezdi kýzýldenizi!
resimler eskimiþti
pozlar eski...
husumetin afaki saðanak haliydi
bir buz soðuðu esiyordu havada
satýrbaþý günler maraba eskisi gibiydi
yeni elbiseler hisseden maraz olurdu sadece
bir yanýmýz sanki cehennemdi
ajanslar sekiz sütuna zil çalýyordu boyuna
biz tedavülden kalkmak üzereydi...
saate vuran saniyeler Tanrýsaldý
karasal iklim ünlemler dolduruyordu düþünce balonlarýný
biri biterken biri baþlýyordu kumdan tepeler
yenemedik hýrsa bulanmýþ barikatlarý
adým atmaya yer yoktu
kalabalýktan deðildi
ama kirlenmiþti, ýslaktý tüm zeminler
anadan babadan insandýk oysa
ve
dolmuþtu asri mezarlýklar!
kinayeli ölümler dönüyordu lotaryada
kaç milenyum yaþayacaktýk ki;
yardakçýlar zafer kuþanýrken dudaklarýna...
mevsimsiz yaðmurlar vuruyordu çiçeklere
tohuma kaçkýn düþler çýplak ayaktý
nadas fayda etmedi görülmüþtü halbuki
hasrete kurulmuþtu tüm düzen
bir gülen, bin aðlayan vardý...
anlayamadýk
y o k s a y m a k
sadece
v a r s a y ý m d ý
ve bilemedik
sýtkýný sýyýrmamýþ yarým bir þiirdi
buruþturup attýðýmýz küs bakýþlar
aþký, zamanýn kesif siluetine býrakmak
bir gerçeðin paradýna saklanmak gibi, ahmaklýktý
tükenmemiþ bir kalemi kýrmaktý aslýnda
...
gür saçlý ayrýlýk sonatýnda...
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.