Dilimin ucuna her geldiðinde Aklým o sözü unutuverir Týkanýp kalýnca kelimelerim Sadece yok bir þey ben neyse derim Salýversem düþünceyi Uçsuz bucaksýz Kaybolsa Yok olsa hiç bulunmasa Açtýðým her konu oraya varsa Susar sonunda ben neyse derim Hiç olmasa Sorulmasa Akýldan dahi geçmese Düþündüklerim Olsun yine ben neyse derim Her derin nefeste Týkanýr yürek Her sözün sonuna Ben bilmeyerek Ýçimden geçeni eklemeyerek Sadece sadece ben neyse derim Ýzahý yok Ýzaný yok ki sözün Görmeden anlar mý O güzel yüzün Bittiðinde kelimeler Bittiðinde sözün Yerine sadece ben neyse derim Bakar oldum Her yönden gelen sese Ufaldýkca ufalýr Yürekte cüsse Söylenecek söz Kalmayýnca dilde Kelimeler biter ben neyse derim Neyse ne Sana ne bundan Dediðim sözlerin hepsi bahane Velevki kelime tükendi þuan Sonunda elbette ben neyse derim Dert tasa Gelince baþa çekilir Sevgi son haddine Yare verilir Menzil ýrak Gidilince varýlýr Varmasam da teselli ben neyse derim
Hattab(Y.K.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
hattab Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.