Zan edersin ki avcý, Görmüyor koca tümsek, Baþý yok yeryüzünde, Yükselen etten öbek.
Yalnýz ki sen, Gözünü, Kum içinde yummuþsun, O seni göremez sanýp, Bir maskara olmuþsun.
Gel bu gafletten uyan. Dünya daimi deðil, Saklandýðýn O Avcý, Senden bihaber deðil.
Aldanýp hislerine, Ömrü ebedi sanma, Gaflet kýzgýn bir ateþ, Dikkat et, Oda yanma.
Sen den önce niceler, Yandýlar görmedinmi?
Ardýndan aðýt yakýp, Gözyaþý dökenleri götürüp birer birer, dostlarý gömmedimi?
Ummadýðýn bir anda, Sýra sana gelecek, Kuma soktuðun baþýn, Ecelle kesilecek.
Kaçmak kurtuluþ deðil, Neden anlamýyorsun, Hakikati görmeye Neden yanaþmýyorsun.
Sevdiðin yakýnlarýn, Sahiplendiðin malýn, Benim dediðin mülkün, Çok güvendiðin dostun ve birde ahbablarýn Seninle ne kadarcýk, Kalacak sanýyorsun? Nereye kadar seni takip eder diyorsun?
Dünyada bir misafir, Vazifeli me-mursun Tüm kâinat emrinde, Neden anlamýyorsun?
Çevrene hikmet ile Baktýðýnda her bir þey, Canlý cansýz, ne varsa, Büyük ve küçük dâhil, Hiç bir þeyin ne mana, Ne mantýk, Ne sanat, Ne hikmet, ÖZELLÝKLE vazifesiz Olduðunu görmezsin!!
Sen nasýl, Zan edersin, Kendini, Bir baþýboþ,
Hayatýný manasýz, Varlýðýný maksatsýz, bedenini sanatsýz Düþünürsün deðersiz. Olamaz böyle bir fikir. Ýnsan için hiçte hoþ.
Ey nefsim. Kendine gel. Rabbine dön. Vazifeni artýk bil.
Yaratýlýþ maksadýn, Âlidir anla bunu, Ýhanet etme sakýn, Müsait bir hal yaþa, Olma sakýn, Ser sefil.
Yol uzun, Yükün aðýr, Mesuliyet çok büyük, Bu iþ her þeyden mühim, O kadar basit deðil.