Bir ela gözlüye gönül verince
Aþkýn ateþiyle, yandý bu gönül.
Tenhalarda nazlý yari görünce
Aþkýn ateþiyle, yandý bu gönül.
Hasretini çeker dertli aðlarým
Hazan oldu benim soldu baðlarým
Yar peþinde geçen gençlik çaðlarým
Aþkýn ateþiyle, yandý bu gönül.
Neylerim dünyayý yarsýz neylerim
Ahçeker aðlarým dertli söylerim
Gamlý gönül nasýl gönül eðlerim
Aþkýn ateþiyle, yandý bu gönül.
Özler gönül gurbet elde cananý
Kimse bilmez gizli gizli yananý
Saran olmaz kanayan bu yaraný
Aþkýn ateþiyle, yandý bu gönül.
Istýrabým sonsuz derindir yarem
O yarin peþinde olmuþum kerem
Bulamadým yari mahþerde görem
Aþkýn ateþiyle, yandý bu gönül.
Hazan baðlarýmda bülbüller ötmez
Gamlý gönül gurbet ellerde gülmez
Kavil yerlerine sevdiðim gelmez
Aþkýn ateþiyle, yandý bu gönül.
BAKARÝ’ de yar aþkýyla yanarsa
Dertli gönlünü vefasýza baðlarsa
Umman olup derya gibi çaðlarsa
Aþkýn ateþiyle, yandý bu gönül.
YILMAZ BAKAR-15.01.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.