Genellikle yalnýzým ama þu anda öyle hissediyorum,
Etrafýmda kalabalýklar olsa da onlarý göremiyorum,
Belki melekler de var, uçuyorlar etrafýmda, ya da,
Benden uzakta hepsi, yapayalnýzým odamda aslýnda…
Odamda yalnýzým, hayatta yalnýz, aksi doðru belki de,
Ben ne görüyorsam doðru odur, diyemem de kimseye,
Önemli olan gördüðümüzdür, gerisi hikayedir desem de,
Beklentiler vuku bulanlarla karþýlayamaz birbirini elbette…
Garip bir filmle karþýlaþtým televizyon kanallarýnýn birinde,
Arkasýný önünü anlayamamýþken bitmek üzere neredeyse,
Baþtan alsaydým iyi olurdu, seyretmeye doyamazdým ama,
Acýktým gibi, aklýma yiyecek bir þey gelse de gitsem mutfaða…
Deðiþik bir filme benziyor, her týynetten insan var gözüküyor,
Deðiþiklikten hoþlanýrým ama bunun bitme zamaný bilinmiyor,
Az sonra uykum da gelir, yataðým beni özlemiþtir, ben de onu,
Ýyi bitecek olursa unutulmasýn, söylensin bana filmin sonu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.