ölüme özlem
yaðlý ilmekler büyütüyorum
koynumda
annem gibi emziriyorum hepsini
güçlü olsunlar
kaldýrým köþelerinde gözyaþý satmak
yasak
yasa dýþý bütün sevdalar
eski aþklarýmýn hepsine
bir býçak verdim
kahpe birer gölge gibi
deþecekler kalbini
kalbimde...
ölüme özlem
giyotinler besliyorum
ayaðýný savaþta kaybetmiþ
topal masada
þarap dolduruyorum
bardaklarýna...
seni anlatan bir kitap okuyorum
acýyorum sana
görmek istiyorum
ve...
ölümü anlatan bir türkü
takýlýyor dilime o sýra
ölmek istiyorum hemen ardýndan
sana hasret kalmalý bütün duraklar
bütün aynalar yüz çevirmeli yüzünden
utanmalý...
seni düþünürken
çürümeli dirseklerim
geri geldiðinde
sorma sensizliði
ben deðil kül tablasýndaki
izmaritler anlatacak sana sensizliðin acýsý
bir kadeh soracak sana
gidiþinin hesabýný
ben aðlarken gitmeliydin
yada hülyalý rüyalarýmda
martýlar seviþirken
o tavan arasýnda
ben aþkýn en derin uykusunda
gözyaþlarý bile
düþerek büyür bu þehirde
çocuklar gibi
ben tutuyorum hepsini
büyümek yasak sensiz
bu þehirde
tut beni kollarýmdan
bir sevda takýlýr belki
gözlerinde ki o saf kristale.....