AKÇAY - EDREMİT
AKÇAY - EDREMÝT
" Balýkesir ve yöresine "
Güneþ doðalý henüz bir saat ,
Ya olmuþ , ya da olmamýþ . . .
Kumsal tenha , deniz daha karýþmamýþ . . .
Sularý yara yara her günkü gibi ,
Gelir Körfez ’ den bir tekne … Pat … Pat …Pat . . .
" Haydi taze balýk !...Taze balýk ! …
Sardalya , barbun , palamut ,
Abla ! . . . Hepsi ýzgaralýk ! . . ."
Der demez , nerden çýktýklarý bilinmez ,
Toplanýr çevresine kalabalýk . . .
. . .
El açýp dilenen yok kýyýlarda ,
Herkes onuruyla çalýþýr , olsa da darda . . .
Ýþte ! . . . Orta yaþlý bir haným , kumsalda
Þiþe toplar , kararlý adýmlarla . . .
Bir baþka özürlü genç , geçer arada ,
Oldukça ciddî , özenli bakýþlar atar ,
Biriken öteberiyi , hurdacýya satar . . .
Ýþte gözlediðim bu çalýþkan insanlar ,
Kiminin dýþýný , kiminin içini yakar . . .
….
Canlý adýmlarla çýktý burundan ,
Kutudaki gýdalarý , tümü korumalý ;
Kýyýlarýn suyundan , kumundan . . .
Adýmlarý gibi canlý , sesi de ,
Duyuldu çaðrýsý birden çevrede :
" Balkesir unundan ,
Akçay ’ ýn suyundan ,
Yeni çýktý fýrýndan ,
Domatesli , biberli , peynirli ,
Kumrular . . . Vaz geçilmez tadýndan . . . "
. . .
Biraz sonra gelir sekerek ,
Elinde bir sepet , gülerek :
" Çið börek ! . . . Çið börek ! . . .
Var mý yemeden , kumsalý terketmek ? "
….
Ýkindi sýrasý , gölgeler uzar ,
Sýcak artar , Güneþ sanki irileþir ,
Sevecen bir satýcý yavaþça ;
Çevresine seslenir ;
" Taze misir ! . . . Sütlü misir ! . . .
Öz gýdaný ye , yabancýya olma esir ,
Çýkardýðý gürültülere aldýrma sakýn ,
O senin içinde , saðlýðýn için güreþir ! . . . "
…
Elinde sehpasý , baþýnda tablasý ,
Duyulur ta uzaktan sesinin yankýsý :
" Susamlý simit !. . .El yakar ! "
Duyan , gören kiþinin ,
Elinde olmaksýzýn ;
Hemen baþlar acýkmasý . . .
. . .
Üstlerinde canlý renklerde giysiler ,
Birbirinin ardýndan sessizce gider ,
Yayladan henüz , çýkagelmiþ Yörükler . . .
" Dalýndan taze koptu , taze geldi " der ,
"Erikler , tüysüzler , sepetteki yemiþler . . ."
. . .
Deniz dingin de olsa , coþsa da dalgasý ,
Yanaþýr gözü pek , balýkçýnýn takasý ,
" Balýk ekmek ! . . . Balýk ekmek iki lira ! . . . "
En seçici kiþilere bile açýktýr sofrasý . . .
.. . .
Gün ýþýdýðýndan beri deniz ,
Çarþaf gibiydi bir bilseniz ,
Saat ikiden sonra deðiþti birden ,
Güneþ kavuþmak üzere , düzelmedi henüz . . .
Ýþte bir adam , adamýn elinde çan ,
Kamburu çýkmýþ , önlüðü tertemiz ,
Omuzunda sepeti , pýrýl pýrýl ýþýr,
O , yorgun adýmlarla size yaklaþýr ;
" Elma þekeri ! . . . Elma þekeri ! . . .
Çocuklara kadar bir çaðrý ulaþýr . . .
. . . .
Denizdeki giysiler , geçmiþ güneþin yedi rengini ,
Kimi baþtan ayaða kapalý , saklar tenini ,
Kimi otuzlu yýllarý yansýtýr , kimisinde bikini ,
Ama hepsi kendi dünyasýnda , keyifli ,
Asla yakýnmaz Akçay , dýþlamaz bir tekini. . .
. . .
Hele çocuklar ! . . . Hele çocuklar ! . . .
Kiminin boynunda þiþme botlar ,
Kimi kumlarda kaleler yaparken ,
Kiminin ellerinde çeþitli oyuncaklar . . .
Sorarým size Akçay ’ daki konuklar !
Onlardan daha mutlu , baþka kimler var ?. . .
Onlarla gelir Akçay ’ a bahar ,
Onlarla Yaz ’ ýn tadý uzar ,
Onlarla aydýnlanýr karanlýklar .
Su ve Sevgi Beldesi Akçay ;
Çocuklarýn coþkusu ile sürer gider ,
Dilerim sonsuza kadar . . .
Dilerim sonsuza kadar . . .
Nevzat Bilgiç
“ Sýla Benim Gurbet Benim – Memleketime Þiirler “
Ýsimli kitabýmdan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.