KÖYDEN GÖÇ

Güzel anýlarý çiðneyip yutup
Baðý bahçesini ellere satýp
Elinden yabayý dirgeni atýp
Az önce tarlayý eken gidiyor.

Türküler söyleyip aðýtlar yakýp
Makineyle birkaç fotoðraf çekip
Son defa köyüne þöyle bir bakýp
Gözleri yaþ dolu çýkan gidiyor.

Yalnýz kalýp köyde caný sýkýlan
Yüzü soluk diþleri de dökülen
Yaþlanýp da artýk beli bükülen
Ecelli ecelsiz býkan gidiyor.

Her þey terk edilmiþ gelinmiþ sona
Ne inek ne koyun ne de bir dana
Kara sabanýný atmýþ bir yana
Malýný mülkünü döken gidiyor.

Sular akmaz dereler de kurudu
Çayýrlar da meralar da kurudu
Göz göz olan yaralar da kurudu
Köylerden gurbete akan gidiyor.

Gerçekler hayaller konulmuþ sala
Kimse girmiyor ki köyde kol kola
Bir hüzün duyarak dönülmez yola
Geçidi köprüyü yýkan gidiyor.

Geçmiþ geleceði dondurmuþ gitmiþ
Kimi yüreðini kandýrmýþ gitmiþ
Kimi ocaðýný söndürmüþ gitmiþ
Yürekler tutuþmuþ yakan gidiyor

Sosyal Medyada Paylaşın: