Gözlerini özlüyorum... Hislerime çanak tutan, güneþi bile kamaþtýran Gözlerini özlüyorum... Bakýþlarýnla yüreðimi yakan o sýcaklýðý özlüyorum.
O bakýþlarý görüyorum sanki hayal dünyamýn cennetinde... Ne kadar sevap varsa yer yüzünde hepsini çalarým o cennete ulaþmak için. Gözlerinde yanmayý yeðlerim cehennemde yanmaktansa; cehennem ateþi, gözlerindeki sýcaklýðýn yanýnda bir kývýlcým kadar kalsada...
Hiçbir gerçeðe deðiþmem gözlerinin hayalini!
Gözlerin ruhumun perdesi Kimse aralamasýn o perdeyi. Aralamasýn ki; Karanlýk gökleri aydýnlatan güneþ gözlerinin ýþýðýna gölge etmesin!
Gökyüzüne bakarým, yaðmur yaðar gözlerime. Yaðmur da ne ki? Ben gözlerinin hasretiyle aðlarken gözlerime yaðan yaðmur; okyanusa karýþan ýrmak gibidir. Ve O okyanusta boðulan her rüya, bil ki senin eserindir.
Gönül Limaný
Sosyal Medyada Paylaşın:
gonul_limani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.