Kuþ kanadýnda mý saklý mutluluk, Yoksa uçsuz, bucaksýz semalarda mý ? Amansýz ve de zamansýz aramak mý lazým, Yoksa gelir diye beklemek mi lazým ?
Yorgun akþamlarda loþ bir matem misafirim olunca , Pek dinelemez figanýmý lakin inletir yüreðimi , Tutsak eder geri vermez benliðimi, Seherler sýrdaþým ancak onlar anlar halimi.
Hüzün ustura aðýzlý býçak oluverince yüreðimde, Telafisi imkansýz izler býrakýr her seferinde, Dalga dalga sarmalarken elemler yumaðý, Cemreler düþmez olur, hazaný yaþatýr gönül ikliminde.
Kimi zaman yenik düþsem de insana, mekana ve zamana, Ümitvarým ; þikayetim yok , olmaz da YARADAN’a Mutluluk bel ki çok yakýn bana BENSE ve NEDENSE hep UZAK…
14 Ocak 2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
Pasha_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.