HER ANNEDEN ANA OLMAZ
Ben Anne’me ’ Ana ’ derdim
O bir Melek olmadan önce
***
Allah kimine vermez onlar hasretle yanar
Ne zaman çocuk görse yarasý tekrar kanar
Ve sevmek ister onu okþayarak baþýný
Ama çekinir bazen içe döker yaþýný
Kimi besler büyütür kimsesiz bir çocuðu
Yaðmurda ona örter sýrtýntaki gocuðu
Benim yufka yüreðim hep onlardan yanadýr
Çocuk doðurmasa da onlar birer Anadýr
Kimine evlat verir Rabbim hiç aratmadan
Ve kolayca doðurtur bir sorun yaratmadan
Görki çok garibandýr kendi karný zor doyar
Alýr minik bebeði cami önüne koyar
Kimi bebek de olur meyvesi yasak aþkýn
Anne çok çaresizdir ve de oldukça þaþkýn
Vakit zaman gelince bir hastaneye yatar
Ya orada býrakýr ya alýp çöpe atar
Bazýsý Annedir de Ana olamaz, niye?
Emzirmez bebesini göðsüm bozulur diye
Mazur görün bayanlar sakýn kýzmayýn bana
Bu gibi kadýnlardan ne eþ olur ne Ana
Sosyetedir böylesi, âlemlere akýcý!
Parasýyla deðil mi? Tutar bir Rus bakýcý
Kulüpleri dolaþýr parayý koyup cebe
Ve Ana sevgisinden yoksun büyür bir bebe
Kimi çocuklar vardýr Polislere taþ atar
Soðuk kýþ günlerinde sokakta mendil satar
Sanki bu yavrularýn yoktur birer Anasý
Vardýr da ilgilenmez ciðerleri yanasý
Analar evladýna gözdür, koldur, kanattýr
Her Anne Ana olmaz o ayrý bir sanattýr
Dilerim ki her kadýn bu mutluluða ersin
Bütün olmayanlara Rabbim bir çocuk versin
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.