SÜTLÜ BULAĞ DÜŞLERİ

( GÖRKEMLÝ ÂLÝM MUHARREM ERGÝN BEÐ’e ithaf edilmiþtir..)
Mekaný Uçmað olsun..

Bir küçücük hayal evvel zamandan
Yeni yetmeliði aldý getirdi.
Eksik göstermedi gallbur samandan
Bahtavarlýh ne günlere yetirdi.

Uþahlýðý Karasu’da çimdirdih
Çýhdýh ziyaretten Þorgöl Yolu’na…
Ruhumuzu at sýrtýna bindirdih
Soluhsuz ulaþtýh Kazan Göl’üne…

Bayýrlar dolaþtýh gülden çimenden
Gem azýda doru taylar fýrtýna…
Bulutlar galdýrdýh tozdan dumandan
Uðurladýh Bilican’ýn sýrtýna…

Örgülü saçlarý çifte belihli
Elleri gýnalý nazlý gelinler…
Sütlü Bulað’da ki çaða çoluhlu
Sanýrsýn dem tutmuþ orda sülünler…

Döndüm mahalleye girdim tezeden
Bizim eller gözel eller imiþler.
Allah ne hoþ bezedifdi bezeden
Eski günler ne gözel geçermiþler…

Cennet Nenem Cemal Dedem seslendi
Girdim mezerliðe bahtým daþlara…
Yüreðime bin yýllýh dert yaslandý
El galdýrýb aðýt saldým yaþlara…

“Dün yasýdý dün yasýdý
Bugün deðil dün yasýdý.
Doðan öler ölen iter
Ölüm itim dünyasýdý.”

Buðdaylar baþahtan galbur samandan
Arýndý, ayrýldý Sütlü bulaðda
Sesini iþittim evvel zamandan
“Küpe et bu sözü balam gulahta”

Baþ eðdim dinledim dedim “can nene”
Cennet haným öðüt verdi gam saldý
“Her biri bir yanda de hele mene
Aðalýhtan kim gýrýldý kim galdý?”

“Bele bir kimsesiz mezar olmuþuh
Bayram gelse gabrimize gelen yoh
Bu yanda da melul bizar olmuþuh
Men deyim sen inan yüzü gülen yoh”

“Ne vaht ki kökünden ayrýlar aðaç
Ne vaht ki insanlar gendi yurdundan
Guruyar yanmaða olar bir gagaç
Hayýr galmaz o vaht guþu gurdundan”

Dedim; gocalýfdý oðul uþaðýn
Gýrh torunun gýrh yaþýný keçifdi
Beline baðlayýf allý guþaðýn
Neçe göyçeh gýzýn er’e köçüfdü

Kimin halý nedi bilinmez oldu
Her yanda bir garip töremeniz var
Yollar uzah gidip gelinmez oldu
Nedi tek þecere, göremmen iz var

Yan gider
Suda balýh yan gider
Dalýmý daða versem
Dað yýhýlar yan gider

Cemal aða, Aðalýðýn cemalý
Yavaþça çevirdi o nur yüzünü
Vakarýnda buldum akl-ý kemalý
Hamd-ü sena etti billur sözünü

“Girdiðin meclise edep ile gir
Edep her makamýn ilk gapýsýdýr
Can fani, ölüm hak, yaradan hak bir
Ýman himmete ilhak tapusudur”

“Kolun yetsin, soyun neslin yürüsün
Yurdun yuvan bahça bað olsun balam
Dilin bulað olsun gönlü bürüsün
Alnýn açýh yüzün að olsun balam”

Destur alýp ebediyyet hanýndan
Yola revan olduh yayladan yana
O tayalar hep yansa, dumanýndan
Menim fazla çýhar dumaným ana

Sütlü Bulað suyun içen çohlar ki
Bu dünyadan gider gelmez oluplar
Malumundur bele onlar yohlar ki
Bahça baðlar kör bayguþla doluplar

Ezel kimi indi de toy düðün var
De görüm Ney Piri Godu dayý var?
Gögyeli neslinden galan bahtavar
Eye üç ayah mý oynar yohsa aðýr bar?

Bahdým aðalýhdan on hane galýp
Balabey Emim’den sorup aðladým.
Abdulahad Beð’i yâdýma salýp
Üreðime bir gara daþ baðladým.

N’olaydý da ele bir gün olaydý
Felek çarhýn tersine döndüreydim
Nihat Iþýk ömrümden pay alaydý
Sinemdeki ataþý söndüreydim

Al daðlar gara daðlar
Derdime çara daðlar
Merhemsiz gafil gada
Mendeki yara daðlar

Hoþbaht olmah için hayal seyrinde
Galah gurup her derdi galeyledim
Sabahýn þerrinde ahþam heyrinde
Bu hayale dilimi bal eyledim

Nuru Emi mgilde sofra guruldu
Bibim dedi: “Belki balam ac olar.”
Yedih içtih gözlerden yol soruldu
“Düþtür gedim sonra gellem gec olar.”

Dað demedih daþ demedih yürüdüh
Vakit döndü gün dolandý batmaya…
Gözümüzden uyhularý kürüdüh
Allah vere hoþ gönlümüz yatmaya…

Biz geçmiþi yâda salýb yâr ettik
Bizden sonra gelenler de yâr olsun…
Özümüzü özümüzden var ettik
Bu öz gaybolmasýn daim var olsun!..

2005 / 2006 /2007 Yýllarýnýn 26 Haziran günleri.. // TARSUS
Sosyal Medyada Paylaşın: