öyle hizla geciyorki ömür treni istasyonlarda dursada,indir bindir oyalansada yolcular herseferinde farkli olsada cikmi$ yola birkez,varacak son istasyona gecde olsa
mevsimleri dolu dizgin ya$iyoruz sanki pe$imizden atlilar kovaliyor ilkbahar, yaz,sonbahar ,ve yine KI$a merhaba diyoruz ömrümüzden sayili günleri bozdurup bozdurup umarsizca harciyoruz
güne$ bir doguyor ,birde batiyor derdi olmayan ilkak$amdan erkenden yatiyor gecelere kendini esir veren zavalli geceku$lari ise,sadece bön bön bakiyor ay küsüpde gitmesin diye,sabahlara kadar agitlar yakiyor
yitirdik bir bir cevremizdeki maskeli yüzleri arayip sormaya bile heves birakmayip,hep üzdüler bizleri vicdanazabi duyupda,vura vura kirsalarda dizleri ölmek var dönmek yok deyip,acimadan sildik arkalarinda birakip gittikleri izleri
karmakari$ik kircillica bir hayat,sadece bu ya$amanin tarifi kim kimdir? hangi ses hangi gölgenindir? artik unuttuk dönü$ü olmayan diyarlara dogru, aheste ve kafeste yollari tuttuk sevmek sevilmek,dahada önemlisi saygiyi hic ögrenmemi$ gibi unuttuk
sonumuzu hep hayirlisindan istiyoruz bir elimizde terazi,bir elimizde ya$adigimiz yillar tartip tartip siliyoruz ya$anmami$ hayatlarimizdan umdugumuzu bulamayip,kayboluyoruz bu yalan dünyadan Sosyal Medyada Paylaşın:
yaban gülü(gurbetbaci) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.