Bugün yolumu kýsaltmak için parkýn ortasýndan yürüdüm,
Akþam üzeri olmazdý ama orada beyaz bir kedi gördüm,
Siyah benekleri de vardý, özellikle kuyruðu siyah renkti,
Onu okþadýðýmý görünce de yol boyunca bana eþlik etti...
O kadar sevimliydi ki, yanýmdan yürürken bazen duruyordu,
Bana bakýyor ve sonra güvenle yine yoluna devam ediyordu,
Sanýrým yine onunla birlikte olduðumu anlamaya çalýþýyordu,
Beni gördüðünde de bir problem olmadýðýný düþünüyordu,
Ben de onun yanýnda yürürken cana yakýn haline bakýyordum,
Getirilip oraya býrakýlan bir ev kedisi olduðunu düþünüyordum,
Ýnsanlara yakýn olmasý bundandý sanýrým, orada eskiyi arýyordu,
Cana yakýn birini gördüðünde yeniden ev kedisi olmak istiyordu...
Yan yana yürürken ben de durmuyordum, onunla konuþuyordum,
Bir ev kedisi istemediðimi uygun bir dille anlatmaya çalýþýyordum,
Yolumuz kýsalýnca bir bank bulup üzerinde bir müddet oturduk,
Oturmakla kalmadýk, daha da yakýn olmanýn yollarýný aradýk...
Sevimli kedi kucaðýma gelmek için mücadele etmeye baþlamýþtý,
Ben de anlatmaya çalýþmýþtým, isteðinin mümkün olamayacaðýný,
Sonra yine yola dizildik, az gittik uz gittik, yolun sonuna geldik,
Kapýdan çýkarken arkama baktým ki bir arpa yol gelememiþtim...
Neyse, kedi orada kaldý ben de burada, yine bir þiir, yeni bir þiir,
Düþünüyorum da, olmazsa olmaz, bundan baþka elimden ne gelir,
Baskülün üzerine çýktým, gördüm ki deðiþen bir durum yok hala,
Günlerdir yürüyorum bu uzun yollarý, olsa da olur olmasa da...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.