Yerle yeksan ettin, mamur dünyamý
Hasretin kapladý, gönül bahçemi
Hep ziyan eyledin, güzel rüyamý
O gözlerin vurdu aþk kelepçemi
Aþk tomurcuklarým kurudu dalda
Zehir,zakkum imiþ aþk denen balda
Kulun ahý kalmaz elbet bir kulda
Gönlümde sönmeyen ataþlarým var
Nolurdu vuslata, çýksaydý yollar
Birleþseydi birgün, uzanan kollar
Ayýrdý bizleri, o zalim kullar
Gözümde dinmeyen gözyaþlarým var
Hasretle esiyor, gurbetin yeli
Sensiz nice olur, garibin hali
Zaten olmuþum ben aþkýnla deli
Yüzümde çileden nakýþlarým var
Hele ilk önce sen, nefsine seslen,
Yalansýz,riyasýz,duyguyla beslen
Aþk ateþinde hadi yanýp da islen
Gönlümde sönmeyen ataþlarým var
DURAK çaðýrmakdan, kesildi sesin
Seni duymaz o yar, boþadýr nefesin?
Hasrete yuvadýr, gönül kafesin
Sineme vurduðum sert taþlarým var
Durak YÝÐÝT
GönüllerinÞairi
2011...KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.