GÖKYÜZÜ

Hani ýssýz gecelerde yukarýya bakarsýn ya.
Ne görür insan neler düþünür o an.
O kadar yakýndýr ki sanki ulaþýlacak zaman.
Ýnsanoðlu çözdü ulaþtý kalplerde inan.
Bende ulaþabilir miyim?
O yýldýzlarý yakalayabilir miyim?
Diye düþünürken.
Kim arar kim sorar ne yakaladýðýmý kim bilir.
Ben ne yakaladýðýmý bilmiyorum ki.
Ýster istemez solumu elimle tutmaya çalýþýyorum.
Solumda bir aðrý var elimle dokunuyorum.
Hadi býrak diyorum.
Ama aðrý bensiz ben aðrýsýz olmuyorum.
Biliyorum kimse duymasýn belime vuruyor kalleþçe.
Arkadan vuruyor.
Hani yüz yüze gelsek korkmam.
Bir gün gelecek beni de bitirecek.
Ayný sevgi yumaðý büyük bir dünya gibi aðrý.
Taþýmak bir o kadar zor.
O beni esir alýyor ben yaþantýyý.
Kim kazanacak dersiniz.
Benim kazanmam mümkün mü?
O yerleþmiþ bir kere kalleþçe vuruyor.
Arkadan vuruyor.
Gökyüzüne bakýyorum.
Acýsýný hissediyorum.
Solum aðrýyor.
Sorana Belim boynum diyorum
Arkadan vuraný görmek istiyorum.
Yinede sýzlanmýyorum.
Arkadan vuruyor.
Acýsýyla ben buradayým diyor.
Ya arkadan vurup kaçanlar.
Ben buradayým demeyenler.
Gökyüzü þahit.
Ben görüneni acý vereni sevdim.
Hiç olmaz ise kendini belli ediyor.
Ya kalleþçe sinsice acý veren.
Ben solumu tutuyorum.
Solumda bir aðrý var. Gökyüzünde yýldýzlar.
Bu sema altýnda zorla yaþýyorum.
Yýldýzlarda olmasa görünen o ýþýklar olmasa.
Acým dinmeyecek.
Rahatým çünkü o ýþýklar var.
O ýþýklar GÖKYÜZÜNDE söndüðünde,
Ýþte yenildim diyeceðim.
Arkadan vuraný göremeyeceðim.
O beni görüyor ya;
Ben onun mutluluðun içerisindeyim.
Mehmet Acet
Yaþamdan Esintiler adlý kitabýmda yayýnlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: