Silindi bütün renkler, hayatým siyah beyaz; Geceler kadar ýssýz, ezgiler kadar içli Yüreklerde yalnýzlýk, kutuplar gibi ayaz Sormaya dermaným yok, bu firakta kim suçlu? ... Boynum bükük kalmýþým, susuz bir çiçek gibi; Yoðun bakýmda kalbim, sayýklarken bir adý. Canýmý baðýþlarsa yerin göðün sahibi Kapatýrým sayfayý, doldu diye miadý.. ... ’Seviyorum’ diyerek ettiði her ihanet; Buzdan bir kýlýç olup battý her gün kalbime. Bu tevafuk sevgiden artýk duyup nedamet Tövbe edip binlerce, ’affet’ dedim Rabbim’e.. ... Duyduðum sonsuz güven, tükendi azar azar; Uzanýp tutunduðum son dalým da kýrýldý. Söylenen koca yalan, kazdý sevgiye mezar Özgürlüðe uçan kuþ tam kalbinden vuruldu. ... Yýkýlan her hayali, fýrlatarak denize; Ýstedim ulaþýlmaz okyanuslara varsýn. Kýyýlara vurmadan rastlamadan tek ize, Vefasýz bir yüreði, yüreðimden koparsýn. ... Mýsralar dert kederdir, hayatým bir bilmece; Hatýralarla kaplý kalbimde verdiðim yer. Acýyý kadeh kadeh içiyorken her gece Ýsim koydum aþkýma, ölümsüz bir þaheser! ... Benim için burada noktalanýrken hayat; ’Aþk her þeye kadirdir’ diyen herkes utansýn. Bu þaheser sevdayý duysun bütün mevcudat Son sevda þehidini artýk duayla ansýn!
ESRA DEREL
12.01.2011-ÝSTANBUL
Þiirime ses olan sevgili NEBAHAT ERKAN (GÜN IÞIÐI) ’na teþekkür ediyorum..ESRA
Sosyal Medyada Paylaşın:
vuslat05 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.