Sen düþürdün beni böylesi hale,
Bende bir zamanlar içten gülerdim,
Islandým sevdayla kapýldým sele,
Bende bir zamanlar içten gülerdim.
Hasret koydun beni o gül yüzüne
Bir þey görünmezdi o an gözüne
Tereddütsüz kandým tatlý sözüne,
Bende bir zamanlar içten gülerdim
Her yer mekan oldu yýðýnla dertler
Çoðaldý namertler azaldý mertler
Benim hayatýmda sertleþti sertler,
Bende bir zamanlar içten gülerdim.
Her yaným cehennem, her yaným harda
Rahat mý býraktýn, bu garip yarda.?
Ne olur baðýþla yürüdüm narda
Bende bir zamanlar içten gülerdim.
Ýndirdin darbeyi en ince yerden
Kaybolarak gittin sen orta yerden
Adým çaðýrsan da umut yok serden
Bende bir zamanlar içten gülerdim.
Yokki bu derdime,çare bulamam,
Bir yuva kursam da mutlu olamam
Deli çaya döndüm güller sulamam
Bende bir zamanlar içten gülerdim.
Durak YÝÐÝT derki soldurdun gülüm
Baþým kollarýnda yatmadým gülüm
Daha kavuþmadan geldi yar ölüm
Bende bir zamanlar içten gülerdim.
Durak YÝÐÝT
GönüllerinÞairi
2010...KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.