Eve dönerken alýþveriþ yaptým diyecektim ama,
Daha önemli bir eylem dayattý kendisini bana,
Komþuda emanet minnoþumu alýp eve getirdim,
Onu görünce düþündüklerimden vaz geçtim...
Minnoþ da evini özlemiþ, bütün eþyalarý kokladý,
O gittikten sonra aldýðým çiçeði anlamaya çalýþtý,
Neredeyse vazonun içine girecekti, korktum,
Sonra eski mekanlarýnda oynadýðýný gördüm...
Minnoþum çok tatlý, ondan ayrýlmaya dayanamam,
Yanlýþ olduðunu biliyorum ama sonra da býrakamam,
Diyorlar ki eþ istermiþ, günahýna girersin bebeðin,
DÝyorum ki þimdi böyle bir konu yok, önce büyüsün...
Allahým bana müstakil bir ev versin, bahçesi olsun,
Mahalledeki kedilerle köpeklerin hepsi oraya dolsun,
Ben de onlarla vakit geçireyim, stresimi atayým,
Onlar da benimle mutlu olsun, vaktim böyle geçsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.