BU AKŞAM

Bütün ýþýklarý söndürülmüþ þehrin
Gökyüzü yanýyor tek , gökyüzü açýk
Sokaklar baþýný dinliyor huzurlu
Gece yorganý çoktan çekmiþ üstüne.
Bense ayaktayým , ellerim yumuk , sýmsýký
Demir gibi gözyaþlarým , hem de tavýnda
Boðazýmda bir yumruk , ölümcül
Huzursuzum , darmadaðýnýðým alabildiðine
Yüreðim kan revan içinde bu akþam.

Hava soðuk içim titriyor
Soðuktan mý zannetmem
Karabasan bu , acýnýn eþkiyasý
Basýp gitsem nereye
Zifiri yalnýzlýkta kimin þefkatine
Beklesem birazdan gün doðacak
Neyleyim
Son ümitti gelmedi can yine bu akþam.

Olmuyor iþte , olmuyor , denmiyor yazýlmýyor
Ýlmik dolansa diyorum boynuma
Tetik bir düþse diyorum , tüfek patlasa
Giderayak geçmiþe gülümsesem bu akþam.
YILMAZ UZUN

Sosyal Medyada Paylaşın: