KIVIRCIK ALİNİN HATIRASINA

Aþkýn sevdasýna düþtüm vurgunum,

Savuruyor yerden yere yel beni.

Önce çaglar idim þimdi duruldum,

Götürüyor bentten bente sel beni.



Yoruldu kalemim seni yazmaktan,

Dolaþýp gurbeti diyar gezmekten.

Sakýnýrým seni inan her kesten,

Aþýrýyor dagdan daga yel beni.



Çürüdü tutmuyor gönül kemendim,

Çogu zaman yandým sana demedim.

Hasretin çektim keder bulmadým,

Dagýtýyor çölden çöle sel beni.



Ahuzar gönlümün dumaný sevgi,

Aþkýnla yanýpta piþmekte neki.

Doldurmuþ þarabý uzatýr saki,

Gezdiriyor elden ele yel beni.



Tüterse dumaným bacadan tüter,

Gün gelir bedenim dünyadan gider.

Karanlýk geceler seherle biter,

Götürüyor arþ tan arþa el beni.



Dünyada yaþarken ne oldum deme,

Helalla haramý birlikte yeme.

Kul hakký ile de mezara gelme,

Yetiriyor yardan yara dil beni.



Düþecek sanýrsýn gökte yýldýzlar,

Dostlarým içimde yaram sýzýlar.

Kývýrcýk Ali yim körpe kuzular,

Yazdýrýyor sazdan saza yar beni,

Þair Cengiz Yýlmaz 11/01/2011



Kendine özgü halk müzigi ile gönüllerde taht kuran ozan Kývýrcýk Ali nin anýsýna ruhun þad olsun..

Sosyal Medyada Paylaşın: