YAKTIN BENİ
Yana yana kavruldu, gönlümün açan gülü.
Rüzgârýnla savruldu, içimde kalan külü.
Ateþin yaktý beni, oldum yaþayan ölü.
Sevgilim beni yaktýn, seni yakan olmasýn.
Senin için yanmaktan, külüm bile kalmadý.
Senin yaktýðýn kadar, beni yakan olmadý.
Çok aðladým, sýzladým dermaný bulunmadý.
Sevgilim beni yaktýn, seni yakan olmasýn.
Ateþin yaktý beni, kýzgýn közde kavurdu.
Yoldan geçenler vurdu, küllerimi savurdu.
Bir yudum su verseler belki içim soðurdu.
Sevgilim beni yaktýn, seni yakan olmasýn.
Sevecek hal kalmadý, sevmeye zamaným yok
Gerçek seven olmadý, gönül eðlendiren çok.
Benim içim yanýyor, eðlenceye karným tok
Sevgilim beni yaktýn, seni yakan olmasýn.
Durmuþ YIÐMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.