Hüznün rengiyim ben Deniz sevgisili ay’ý uyuturken koynunda Uykusuz bir gece asýlmýþ yine boynumda
Yýldýzlar çaðýlýklar atarken Yeni doðmuþ canlarýn coþkusuna, Ben rüyalarýmý koyarým, Yastýklarýmýn boþluðuna,
Hüznün rengiyim ben Kaðýdým yok, Hüznümü avuçlarýma boyadým Güneþ ilk ýþýklarýný bana doðururken Ay usulca denizinden ayrýldý Ellerimi denizlerde yýkadým Hüznümün rengi deniz þimdi Sabahýn ilk saatleri, Martýlar, Gözyüzüne hasret balýklarý yem yapýp yutarken Hüzünümün rengi gri Denizlerde savruldu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arnazdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.