Vakit geceyarýsýna ulaþtý, kurtlar kuþlar uyudu,
Uyumayan bir ben kaldým bir de okulundaki kýzým,
Az sonra onu arayacaðým, sonra gidip uyuyacaðým,
Aklýma gelmiþken; onun da uyuduðunu unutmuþum...
O geceyarýsýndan sonra ders çalýþmaya baþlayacak,
Ben de geceyarýsýndan sonra uykuya dalacaðým,
Ben hatýrlayamadýðým rüyalarýn içinde dolaþýrken,
Kýzým aðýr ders kitaplarýnýn arasýnda kaybolacaktýr...
Hayat bu, bugün böyle, yarýna Allah kerimdir elbette,
Bugün ben uyuyorum asýrlar sonra da o olacak elbette,
Dünya bir devr-i daimdir, bugün gelenler yarýn gidiyor,
Dünya bir devr-i daimdir, insanlar burada kaim kalmýyor...
Ben burada karamalarýmý yaparken televizyonda ses var,
Ben burada sakin olmaya çalýþýrken orada farklý eylem var,
Herkes kendi dünyasýnda kaimdir, böyle gelmiþ böyle gider,
Uykum da açýldý, bu þiir aþaðýya doðru böylece uzayýp gider...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.