Çanakkale’de savaþan Fransýz bir general, Hatýrasýnda ne yazýyor, bak da ibret al. Soranlara der ki: “Yaþlýdýr hala gözlerim, Ýnsanlýk dersi için okunmalý sözlerim. Çok kanlý bir boðuþmadan sonra dolaþýrken, Bir Türk askerine gözüm takýldý aniden. Bana tuhaf görünen hareketleri vardý, Ona doðru yöneldim, beni bir merak sardý. Bir de baktým ki, aðýr yaralý bir Fransýz’ýn Yarasýný sarýyordu, hiç aldýrmaksýzýn. Kendi elbisesini kesip, yaralý ere, Tampon yapýyordu, kanýn fýþkýrdýðý yere. Durdurmuþtu can düþmanýnýn akan kanýný, O da aðýr yaralýydý, akýyordu kaný. Kendi yarasýna basmýþtý bir avuç toprak, Düþmanýna bakýyordu, merhamet duyarak. Rüyadaydým sanki olanlarý görüyordum, Koþarak yanýna kadar gidip þunu sordum: -O sana düþman deðil mi, yarasýný sardýn, Ne yapmak istiyorsun, söyle nedir maksadýn? O Türk askeri yarý baygýn zor cevap verdi; -Bu asker yaþlýca bir kadýn resmi gösterdi, Anladým ki anasýna gitmek arzusudur, Belki anasýnýn bir tanecik kuzusudur. Kendim þehit olacaðým, bunu biliyorum, O anasýna kavuþsun, budur benim arzum. Akan gözyaþlarýmý silmeye çalýþýrken, Son nefeslerini vermiþti ikisi birden. Gözlerimin önünden hiç gitmez bu manzara, Türk’e hayran olarak gideceðim mezara.”
E.Þ Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.