YABANCI EL
Ýnanmazlar anlatsam þu öykümü.
Yarý gece bir el böler uykumu;
Boðmak ister! Azam bana soyka mý?
Ne post söyler ne de yatak, kýr kaban;
Dolanýyor vücudumda bir yaban!
Mazi oldu, ben de sýhhat afiyet.
Maraz buldum kök salýyor zafiyet.
Kâr etmedi doktor ilaç keyfiyet!
Ne aft çýkar ne de çapak, ur, çýban;
Dolanýyor vücudumda bir yaban!
Baþ kýyamet talan etmiþ daðýmý.
Koparmýþlar dirlik birlik baðýmý
Düþman beller! Bilmez solum, saðýmý.
Ne dost tanýr ne de yapýk, er, yâran;
Dolanýyor vücudumda bir yaban!
Zifir taþýr çürük kokan nefesi
Kýrmak ister can doðuran kafesi;
Benim deðil sanki elin efesi!
Ne taht bilir ne de göbek, zir, taban;
Dolanýyor vücudumda bir yaban!
Kaçýnýlmaz ihanete sirayet!
Fersah fersah çekiliyor dirayet!
Yok oluyor öz yurdumda variyet!
Ne çit korur ne de köpek, bir çoban;
Dolanýyor vücudumda bir yaban!
Dert deðil mi? Kemiriyor düþümü!
Talan edip daðýtýyor iþimi
Ýçim rahat, nasýl yerim aþýmý!
Ne çift kalýr ne de çubuk, kör saban;
Dolanýyor vücudumda bir yaban!
Kangren olsa kökten keser atardým!
Gözüm bilsem para pulsuz satardým!
Derdim yok der hiç kaygýsýz yatardým!
Ne kut solar ne de bebek, gür fidan;
Erdemoðlu dolanýyor bir yaban!
30.06.2006 10:05
03.07.2006 09:58
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.