tekba$ima yürüyorum,karanlik zaman tünelinde sanki herkes, her$ey geliyor üzerime üzerime rastlamadim buzamana kadar,benim gibi kendini üzenine
silinmi$im sanki yeryüzünden, kimse aramaz bilinki bu yapdiklariniz, yalan dünyada bile olsa, yaniniza kalmaz yillar gecse,asirlar devrilse ,bu avare gönlüm asla iflah olmaz
susuz tarlalar gibiyim,sevgisizlikden , ilgisizlikden kurudum hayatin yükünü ta$iya ta$iya cokkk ama cokk yoruldum dalgali deniz gibi köpüren ya$antimdan,susunca kurtuldum gurbetelde kader mahkumlari gibi,sevdiklerim tarafindan, insafsizca unutuldum
yok satiyor benligim,ruhumu öldürdünüz beni kendi ellerinizle,diri diri hasret cukuruna gömdürdünüz ne selam verip hatrimi sordunuz,nede arayip yüzümü güldürdünüz beni gurbetin üvey ana kucaginda aglaya aglaya öldürdünüz gözleriniz aydin olsun, sanal alemde NAMIMI GURBETBACI diye duyurdunuz Sosyal Medyada Paylaşın:
yaban gülü(gurbetbaci) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.