Ben Olmalıydım
Ýsyaným dayandý arþý ala ya,
Yüreðim delik deþik kanamakta,
Çaðýrsam da azrail duymamakta,
Sen deðil gül yüzlüm,
Kara topraða yar ben olmalýydým...
Her gün ölüp ölüpte, dirilmekteyim,
Ateþten prangalara mahkum bu yüreðim,
Sabahsýz geceler de üþümekteyim,
Sen deðil gül yüzlüm,
Kara topraða yar, ben olmalýydým...
Eller kolay sanýr,çekilen acýlarý,
Üç gün sonra yalan sayar, yaþanmýþlýklarý,
Yarimden baþkasý halimden anlarmý?
Sen deðil gül yüzlüm,
Kara topraða yar,ben olmalýydým...
Sensiz geçen her gün, benim mahþerim,
Özlenen sen, beklediðimse ecelim,
Takadým kalmadý,gel son kez göreyim,
Ben seni deðil gül yüzlüm,ikimizi gömdüm,
Kara topraða yar ben olmalýydým.
10/01/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasemin Şatoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.