Ayný havayý soluklandýk. Ayný güneþ yaktý bizi. Gün oldu, daðlara çadýr açtýk. Gün oldu, küçük odamýzda Dünya’yý kucakladýk. Daðda kuþ, Umman’da balýk dostumuzdu. Mavi kýyýlarda çakýl topladýk. Sevgi, ortak dilimizdi. Þimdi bensiz, þimdi, yalnýz olduðunu sanma. Soluklandýðýn havada, þu, karþýki daðda, yandýðýn Güneþ’de, uçan kuþta, yüzen balýkta, hatta, uzandýðýn kumda yapýþ yapýþ, vücudunda BEN varým. G ö r ü y o r m u s u n? ...
Þair Yolcu9901
Sosyal Medyada Paylaşın:
yolcu9901 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.