AMA OLSUN..

Þehrim hayret bugün pýrýl pýrýlsýn,ýsýtýyorsun yakan güneþinle,
Sanki Bursa deðilde Antalya Fethiye parlýyor þu ulu tepelerinde,
Dýþarýnýn ayazýný unuttu,yansýmalarýn içime kadar ulaþtýðýnda ,
Ama olsun nihayet þehrimde
gördü þu gözlerim güneþini...


Yolda yürümelerim, beynimdekilere belki ayak uyduruyordu,
Ýnsanlarý umursamaz bakýþlarla,içimdeki sýkýntýlarý býrakýyordum,
Arada sorgulayarak kendi kendimi,mimiklerimle galiba belli ediyordum,
Ama olsun nihayet þehrimde
gördü þu gözlerim güneþini...



Sinmiþ korkularýmý sokaðýmýn bir köþesinde býrakarak terkediyordum,
Seni býrakýyorum,kime istersen ona git,bendense uzak dur artýk diyordum,
Býrakma diye bana yalvarma sakýn cesaret adý benim yeni arkadaþýmýn,
Ama olsun,nihayet þehrimde
gördü þu gözlerim güneþini...




Sosyal Medyada Paylaşın: