Canýmýn içi gitti ya… Caným da aldý gitti, Çocuklar gibi mahsun Kaldým odamda… Ondan sonra hep, Düþlerimde gördüm… Defalarca Düþlerimde de býrakýp… Gidiyordu arkasýna… Bakmadan hiç bir þey Söylemeden… Belki de ölüm bu kadar olmazdý Susmasýndan… Gitme diye sesleniyordum Arkasýndan caným içi… Gitme diyordum Ama o yine hiç cevap Vermeden çekip gidiyordu Uyandýðýmda içimde… Fýrtýnalar kopuyordu Beni sevmeyen birine Bu nasýl bir sevgiydi Bende anlamýyordum… Yalnýzca uyumak istiyordum Caným içi… Seni düþlerimde görmek için Beni hep býrakýp gitsen de Arkanda
engelli þair
Sosyal Medyada Paylaşın:
alper şimşek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.