Sus Ölümler
düþü gecelerden kara 33 kurþunlu yüreðe… tekerrüründe çok sus öldüðüm
ey öldüklerimle adaðý olduðum tarih
elimden aldýklarýnla büyüyorsun
varlýðýmla var(a)madýklarýma
sis bir gülümseme takýnýp
kanýrtýyorlar babamdan kalma
çocuðumdan bozma suskunluðumu
dengbéj gecelerin sesine düþürdüm sayrýlýðý
buyrulan bir þifre yetince yitiriliþime
çok içlendim çatýlan tüfekler arasýnda
karný sütbeyaz bir tavþanýn
kimseyi tövbeye getirmeyiþine
ait olamamýþtým yüzümün rengiyle hayata
nasihat sever bir babanýn kimsesizliðiydim sadece
aldanýþlarýmý hep hayra yormuþ
etimdeki diþlerin bilenmiþliðini geç farketmiþ
çok sus ölmüþtüm çok sis arasýnda
cesedimin altýnda sakladýðým suskunluðumla
dokundum kanlý ýslak parmaklarýmla tespihime
neye yarar kanýma bulanmýþ inciler dökülürken
seglavi kýsraðýmdan yere düþen terlerim
dâhil edemedim tutanaklara
içimin incinmiþ sesini
fukara bir kaçak ölüsüydüm yaþamýn
Lütfi DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.