Güller Uyanır Uykusundan

Sen yoksan...
Dað eþkiyasý türküler basar gönül barýnaðýmý
Sen yoksan...
Aðýtlar büyütür hazanlardan gizlediðim sevda baðýmý

Gözlerinin dolduðunu görünce sana sarýlmalarýmýn
Yol azýðý ettiði sýcaklýðýný giyinip
Hangi gecede sabah olduðunuda bilmeden
Ýzlerinin göçebesi olur
Yastýðýmýn küskünü telaþlý uykularým

Hayalin nazlanýp kapatýnca perdelerini
Boynu bükülür
Bakýþlarýnýn tiryakisi hatýralarýmýn
Ýçim yanar haline...
Baðrýma uðrayan rüzgarlara emanet ettiðim
Saçlarýný okþamýþlýðýmý tesellisi edip
Uðurlarým ’ ya bulursam ’ dediði gözlerinin kapýsýna

Hep dönmeye git ki...
Sabahlarým þafak ortasýnda oturup kalmasýn Dýlem
Hep dönmeye git ki...
Sürgününe gittiðim uçurumlar yuvam olmasýn Dýlem

Bulutlarýn nazarý deðmesin diye
Her damlasý bir gökkuþaðýna sarýlýp
Dönüþüne rehin býrakýlýr yaðmurlarým
Ve ardýndan...
Yokluðunun gölgesi düþer senden bana kalmýþlýðýma
Artýk bunun sonrasýnda
Mahçup kuraklýðýma bakýp bakýp
Kendini göl geçidi sanýr
Haddini bilmez çöller

Ve...
Nasýl bir hesapta yaptýysa artýk
Ettiðini gidiþlerinin sevabýna sayýp
Bir an bile gözünü kýrpmadan
Yüreðimin kapýsýnda nöbet tutup durur
Yangýnlarýmýn ateþini salan hasretin

Bir de...
Ceylanlarý barýndýran dað ötelerin
Vazgeçirilir asýrlýk tutkusundan
Bir de...
Kokun girmeyince rüyalarýna
Güller uyanýr uykusundan
Sosyal Medyada Paylaşın: