Yoksa öğrenilemeyen bir lisan mıyım?

Yar…
Ne kadar saklý
Kaldýðýmýn farkýndayým
Hissiyatýn solgunlaþtýðý
Bir hazanýn kýyýsýndayým,
Neden kayýplardayým
Ne zaman nazar etsem,
Gözlerinden sudur eden manayý
Öðrensem çaresiz dalarým
Geçen ve kaybolan yýllarýn
Ne kadar farkýndayým, yoksa
Öðrenilemeyen bir lisan mýyým?

Ben
“Oku” diyorum,
Hiç yaklaþmýyorsun
Merak ilmin beþiðidir gayret et
Diyorum, o vakitler
Ne hikmetse susuyorsun
Neden farký fark etmek için
Uðraþmýyorsun, duraðanlaþýyorsun
Diyorum, hemen aðlýyorsun
Nisa azmedip hukukunu bilmezse,
Ayný minval üzere nefesini
Tüketirse kayýptýr biliyorsun

“Sadece bir ana
Olmak yetmiyor” diyorum
Solgun bir hal içinde
Ve boþluðun her vecdinde
Boynunu büküyorsun
Ne yapayým “ihmal edildik,
Yetiþtirilemedik “derken,
Bir burukluðu resmediyorsun
An ve zaman senin içindir,
Mazileþen idrak deðildir,
Kayýp olanlarý öðrenmeli bilmiyorsun

Dinlediðim
Müzikleri tenkit ediyorsun
Ne zaman bir diziyi izlesem, sessizliðin
Kadrinde gücenip yargýlýyorsun
Suskun duvarlarý içinde yaþatýyorsun,
Neden anlamak
Ve fark etmek için yaþamýyorsun
Ne zaman aþk ve sevdadan
Söz açýlsa içine çekiliyorsun,
Evet ben hayli yabancýyým diyorsun

Kalbinde
Bir güvensizlik sadýr olmuþ
Artýk dile gelen ne varsa,
O an yargýlanman için
Kürsüde bekleyen bir sanýkmýþ
Vicdan ve idrak kimin içinde
Arlaþan sadýkmýþ, ruhun yetisi
Emaneti ise kimse sevdalaþmýþ
Anladým ki artýk, akletmek ve arifliðin
Rahlesinde nefeslenmek
Bahtým içinde bir imtihanmýþ

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: