ANLAYAMAZSINIZ
düþerim okyanuslara
vururum dibine kederin
ne içimdeki sen
lal olur konuþamazsýn
efsun olsan derdimden
zehir versem elimden
ömür versen ömründen
yine de susturamazsýn..
kurþunlarý saysanda
uzaða da salsanda
canýma can olsanda
yine de susturamazsýn
batak gibi saplansan
ok gibi mýhlansan
umman gibi çaðlasan
yine de susturamazsýn
çalýn gökkuþaðýna bürüdüðüm hayallerimide
onlarda sizin olsun verdim sizlere!
düþümü çalar mýsýnýz bilmem
içinde ölümün baþtanbaþa boyanmýþ renkleri sarmaþýk gibi dolanmýþ zihnime
her zerremden kanýyorum derinden
anlayamazsýnýz dedim ya!
beni anlamak ölüm ister ölüm yaþarken sayýsýzca ölebilmek
ruhunuzdan geçtimi ihanetin laneti
yanmýþ mýdýr? ruhunuz delik deþik olmuþ mudur
sayýsýzca kurþunlara nisbet öldünüz mü benim gibi
kustu mu gözleriniz nehirlerce ummanlarca
kanlý sular boþaldý mý gözlerinizden ýrmak ýrmak
týrnaklarýnýz bedeninizden koparýlmýþçasýna sevdimi ihanet sizi
sukütun çýldýrasýya feryadý deldimi kulaklarýnýzý
dilinden dökülen sözlere kahrettiniz mi bebek masumluðunuzla
kahýr yüklü sabahlara tekrar uyanmanýn lanetini tükürdünüz mü
aynalara bakarak paramparça ettiniz mi sancýlý üþüyen yüzünüzü
neden doðurdun beni anne diyerek katýlarak aðladýnýz mý
piþmanlýðýn yüzkarasýyla baþbaþa kaldýnýz mý?
yalanlarýn vefaya hüküm kýlýndýðýna tanýk oldu mu gözbebekleriniz
yaðmurlarýn altýnda caddelerde insanlýða kalabalýða aldýrýþ etmeden ölüme koþtunuz mu hiç
zor bela topladýðým saçlarýmdan akan terler beni boðmakta
dedim ya anlayamazsýnýz!
beni anlamak için ölmeden ölmeniz gerek!
beni anlamak için kuyulara düþmeniz gerek !
nice sular akacak üzerimizden
bu yangýn söner mi der bu piþen halvet
çaresiz serçe kuþlarý gibi uçarmýyým bir daha kýrlangýç göðsünden
mum gibi erir mi yüreðim cehennem ateþinden
kanatlanýr mý bu gönül bir daha gözlerinin alevinden
yaralýyým yar þu can evimden...
Melek Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.