AKŞAMDAN

Bir destan yazayým arsýz kiþiye
Çýkmasýn sabaha ölsün akþamdan
Mecali olmasýn baþýn kaþýya
Çýkmasýn sabaha ölsün akþamdan

Söz verir sözünde durur er kiþi
Sözün ne olduðun bilmez her kiþi
Dostu yarý yolda koyan bir kiþi
Çýkmasýn sabaha ölsün akþamdan

Mevla’m koç yiðidi dara salmasýn
Yeþersin baðlarý gülü solmasýn
Mert adam namerde muhtaç olmasýn
Çýkmasýn sabaha ölsün akþamdan

Meydana çýkýnca nara býrakan
Daðlayýp sinende yara býrakan
Zorluðu görünce yere býrakan
Çýkmasýn sabaha ölsün akþamdan

Ýnsanlýk payýndan hisse almamýþ
Haksýzlýk önünde zerre durmamýþ
Zaten bir ölüden farký kalmamýþ
Çýkmasýn sabaha ölsün akþamdan

Yaðlýdan yanadýr sevmez kuruyu
Yalancý þahittir demez doðruyu
Menfaat görünce çalar boruyu
Çýkmasýn sabaha ölsün akþamdan

Mizani derdini döktü kelama
Daha çok yazardým yazýk kaleme
Görmesin gün yüzü düþsün eleme
Çýkmasýn sabaha ölsün akþamdan

Taner Karataþ (Ozan Mizani)

Sosyal Medyada Paylaşın: